Bayaraklar Nerede?

"...Mustafa Kemal’in kendi söylemi ile bir zafer öyküsünün finali böyle işte…

“……….
28 Temmuz 1922 günü öğleden sonra YAPTIRILAN BİR FUTBOL MAÇINI seyretmek bahanesiyle ordu komutanları ve bazı kolordu komutanları Akşehir’e çağrıldı. 28/29 Temmuz gecesi genel olarak komutanların saldırıyla ilgili görüşlerini aldım… 
Ordunun hazırlıklarının tamamlanmasını ve saldırının bir an önce yapılmasını emrettikten sonra Ankara’ya döndüm… 
Batı Cephesi Komutanı (İsmet Paşa) 6 Ağustos 1922’de ordularına gizli olarak saldırıya hazırlık emri verdi…
Taarruz konusunda Bakanlar Kurulu ile görüş birliğine vardık…

Önemli bir konu daha vardı. Muhalifler ordunun çürüdüğünden, kıpırdayacak durumda olmadığından yolundaki propagandalarına alabildiğine hız vermişlerdi...
Gerçi, Meclis’te bu düşünce akımının bıraktığı yankılar, zaten düşmanlardan fazlasıyla gizlemek istediğim saldırı bakımından yararlıydı…
Altı-yedi gün içinde düşmanın ana kuvvetlerini yeneceğime olan güvenim hususunda Meclis’i aydınlatmayı gerekli buldum.

Bunu da yaptıktan sonra Ankara’dan ayrıldım… Genelkurmay Başkanı benden önce cepheye gitmişti… Ben birkaç gün sonra hareket ettim. 
Hareketimi belirli birkaç kişi dışında bütün Ankara’dan gizledim… Ayrılışımı bilenler Ankara’daymışım gibi davranacaklardı. Hatta gazetelerde benim Çankaya’da çay ziyafeti verdiğimi ilan edeceklerdi. 
Trenle hareket etmedim. Bir gece otomobille Tuz Gölü üzerinden Konya’ya gittim. Telgrafhaneyi kontrol altına alarak Konya’da bulunduğumun hiçbir yere bildirilmemesini sağladım…
20 Ağustos 1922 günü öğleden sonra saat 16.00’da Batı Cephesi Komuta Merkezi’nde, yani Akşehir’de bulunuyordum. Kısa bir görüşmeden sonra 26 Ağustos 1922 sabahı düşmana saldırı için Cephe Komutanı’na emir verdi…

Efendiler, Başkomutan Savaşı’nın sonuna kadar, her gün büyük başarılarla gelişen taarruzumuzu resmi bildirilerde pek önemsiz harekattan ibaret gösteriyorduk... Maksadımız durumu mümkün olduğu kadar Dünya’dan gizlemekti… Çünkü düşman ordusunu tamamen yok edeceğimizden emindik… BUNU ANLAYIP DÜŞMAN ORDUSUNU FELAKETTEN KURTARMAK İSTEYECEKLERİN YENİ GİRİŞİMLERİNE MEYDAN VERMEMEYİ UYGUN GÖRMÜŞTÜK…

Başbakan Rauf Bey ateşkes isteği konusunda İstanbul’dan haber geldiğini bildirdi… 
Şu cevabı verdim: Anadolu’daki Yunan ordusu kesin olarak yenilgiye uğratılmıştır… Anadolu için herhangi bir görüşmeye gerek kalmamıştır… Ateşkes ancak Trakya için söz konusu olabilir…

Bu zafer Türk ordusu’nun Türk subay ve komuta heyetinin yüksek güç ve kahramanlığını tarihe bir kere daha geçiren büyük bir eserdir…
Bu eser Türk Milleti’nin hürriyet ve bağımsızlık düşüncesinin ölümsüz bir abidesidir…
Bu eseri yaratan bir Millet’in evladı, bu Ordunun başkomutanı olduğumdan mutluluk ve bahtiyarlığım sonsuzdur…

Efendiler, işte şimdi diplomasi alanına geçebiliriz…
………”

Mustafa Kemal’in kendi söylemi ile bir zafer öyküsünün finali böyle işte…

İyi de şimdilerde evlerde, sokaklarda, caddelerde Bayraklar nerede?

30 Ağustos Zafer Bayramı kutlu olsun hepimize…